Kaca itu pada asalnya diperoleh daripada pemejalan batu berasid yang dikeluarkan dari gunung berapi. Kira-kira 3700 SM, orang Mesir purba telah membuat perhiasan kaca dan barang kaca yang ringkas. Pada masa itu, hanya ada kaca berwarna. Kira-kira 1000 SM, China membuat kaca tidak berwarna. Pada abad ke-12 Masihi, kaca komersial muncul dan mula menjadi bahan perindustrian. Pada abad ke-18, untuk memenuhi keperluan pembangunan teleskop, kaca optik telah dihasilkan. Pada tahun 1873, Belgium pertama kali menghasilkan kaca rata. Pada tahun 1906, Amerika Syarikat menghasilkan kaca rata yang menuju ke mesin. Sejak itu, dengan perindustrian dan pengeluaran kaca berskala besar, kaca pelbagai kegunaan dan pelbagai sifat telah keluar satu demi satu. Pada zaman moden, kaca telah menjadi bahan penting dalam kehidupan seharian, pengeluaran, dan sains dan teknologi.
Jenis kaca biasanya dibahagikan kepada kaca oksida dan kaca bukan oksida mengikut komponen utama. Terdapat beberapa jenis dan kuantiti kaca bukan oksida, terutamanya kaca chalcogenide dan kaca halida. Anion kaca chalcogenide kebanyakannya sulfur, selenium, tellurium, dll., yang boleh memotong cahaya gelombang pendek dan melepasi cahaya kuning, merah, dan cahaya inframerah dekat dan jauh. Ia mempunyai rintangan yang rendah dan mempunyai sifat pensuisan dan ingatan. Kaca halida mempunyai indeks biasan yang rendah dan penyebaran yang rendah, dan kebanyakannya digunakan sebagai kaca optik.
Kaca oksida dibahagikan kepada kaca silikat, kaca borat, kaca fosfat dan sebagainya. Kaca silikat merujuk kepada kaca yang komponen asasnya ialah SiO 2, yang mempunyai pelbagai jenis dan aplikasi yang luas. Biasanya mengikut kandungan berbeza SiO 2 dan logam alkali dan oksida logam bumi alkali dalam kaca, ia dibahagikan kepada: ① Kaca kuarza. Kandungan SiO 2 lebih besar daripada 99.5%, pekali pengembangan haba yang rendah, rintangan suhu tinggi, kestabilan kimia yang baik, cahaya ultraungu dan penghantaran cahaya inframerah, suhu lebur yang tinggi, kelikatan tinggi, dan pengacuan yang sukar. Ia kebanyakannya digunakan dalam semikonduktor, sumber cahaya elektrik, komunikasi optik, laser dan teknologi lain dan instrumen optik. ②Kaca silika tinggi. Kandungan SiO 2 adalah kira-kira 96%, dan sifatnya serupa dengan kaca kuarza. ③ Gelas kapur soda. Ia terutamanya mengandungi SiO 2 dan juga mengandungi 15% Na 2 O dan 16% CaO. Kosnya rendah, mudah dibentuk, sesuai untuk pengeluaran berskala besar, dan outputnya menyumbang 90% daripada kaca praktikal. Ia boleh menghasilkan balang kaca, kaca rata, peralatan, mentol lampu, dll. ④ Kaca silikat plumbum. Komponen utama ialah SiO 2 dan PbO, yang mempunyai indeks biasan tertinggi dan rintangan isipadu tinggi, dan mempunyai kebolehbasahan yang baik dengan logam. Ia boleh digunakan untuk membuat mentol, batang tiub vakum, barangan kaca kristal, kaca optik batu api, dsb. Kaca plumbum yang mengandungi sejumlah besar PbO boleh menyekat sinar-X dan sinar-γ. ⑤ Kaca aluminosilikat. Dengan SiO 2 dan Al 2 O 3 sebagai komponen utama, ia mempunyai suhu pelembutan yang tinggi dan digunakan untuk membuat mentol nyahcas, termometer kaca suhu tinggi, tiub pembakaran kimia dan gentian kaca. ⑥Kaca borosilikat. Dengan SiO 2 dan B 2 O 3 sebagai komponen utama, ia mempunyai rintangan haba yang baik dan kestabilan kimia. Ia digunakan untuk membuat peralatan memasak, instrumen makmal, kaca kimpalan logam, dll. Kaca borat terutamanya terdiri daripada B 2 O 3, mempunyai suhu lebur yang rendah, dan boleh menahan kakisan oleh wap natrium. Kaca borat yang mengandungi unsur nadir bumi mempunyai indeks biasan yang tinggi dan penyebaran yang rendah. Ia adalah jenis kaca optik baharu. Kaca fosfat menggunakan P 2 O 5 sebagai komponen utama, mempunyai indeks biasan yang rendah dan penyebaran yang rendah, dan digunakan dalam instrumen optik.
Di samping itu, kaca dibahagikan kepada kaca yang dikeraskan, kaca berliang (iaitu, kaca buih, dengan saiz liang kira-kira 40, digunakan untuk penyahgaraman air laut, penapisan virus, dsb.) mengikut ciri prestasi, kaca konduktif (digunakan sebagai elektrod dan pesawat terbang. cermin depan), kaca-seramik , Kaca Opal (digunakan untuk peranti pencahayaan dan barang hiasan, dsb.) dan kaca berongga (digunakan sebagai kaca pintu dan tingkap), dsb.
Proses pengeluaran Bahan mentah utama untuk pengeluaran kaca ialah badan pembentuk kaca, pelarasan kaca dan perantara kaca, dan selebihnya adalah bahan mentah tambahan. Bahan mentah utama merujuk kepada oksida yang dimasukkan ke dalam kaca untuk membentuk rangkaian, oksida perantaraan dan oksida luar rangkaian; bahan mentah tambahan termasuk penjernih, fluks, opacifier, pewarna, penyahwarna, oksidan dan agen pengurangan.
Proses pengeluaran kaca terutamanya termasuk: ①Pra-pemprosesan bahan mentah. Bahan mentah yang berketul-ketul dihancurkan, bahan mentah basah dikeringkan, dan bahan mentah yang mengandungi besi diproses untuk penyingkiran besi bagi memastikan kualiti kaca. ② Penyediaan bahan kelompok. ③Mencair. Bahan kelompok kaca dipanaskan pada suhu tinggi dalam tanur tangki atau tanur pijar untuk membentuk kaca cecair seragam tanpa gelembung yang memenuhi keperluan pengacuan. ④Membentuk. Memproses kaca cecair menjadi produk dalam bentuk yang diperlukan, seperti pinggan rata, pelbagai peralatan, dll. ⑤ Rawatan haba. Melalui penyepuhlindapan, pelindapkejutan dan proses lain, tegasan dalaman, pemisahan fasa atau penghabluran kaca boleh dihapuskan atau dijana, dan keadaan struktur kaca boleh diubah.
Masa siaran:Jun-03-2019