Het glas werd oorspronkelijk verkregen door het stollen van zure rotsen die door vulkanen werden uitgeworpen. Omstreeks 3700 voor Christus hadden de oude Egyptenaren glazen ornamenten en eenvoudig glaswerk gemaakt. Er bestond toen alleen gekleurd glas. Rond 1000 voor Christus maakte China kleurloos glas. In de 12e eeuw na Christus verscheen commercieel glas en begon het een industrieel materiaal te worden. Om aan de behoeften van de ontwikkeling van telescopen te voldoen, werd in de 18e eeuw optisch glas geproduceerd. In 1873 produceerde België voor het eerst vlakglas. In 1906 produceerden de Verenigde Staten vlakglas dat naar de machine leidde. Sindsdien, met de industrialisatie en grootschalige productie van glas, is er achter elkaar glas met verschillende toepassingen en verschillende eigenschappen verschenen. In moderne tijden is glas een belangrijk materiaal geworden in het dagelijks leven, de productie, en wetenschap en technologie.
Type glas wordt meestal verdeeld in oxideglas en niet-oxideglas volgens de hoofdcomponenten. Er zijn weinig soorten en hoeveelheden niet-oxideglas, voornamelijk chalcogenideglas en halogenideglas. De anionen van chalcogenideglas zijn meestal zwavel, selenium, tellurium, enz., Die licht met een korte golflengte kunnen afsnijden en geel, rood licht en dichtbij- en ver-infraroodlicht kunnen doorlaten. Het heeft een lage weerstand en beschikt over schakel- en geheugeneigenschappen. Halideglas heeft een lage brekingsindex en lage dispersie en wordt meestal gebruikt als optisch glas.
Oxideglas is verdeeld in silicaatglas, boraatglas, fosfaatglas enzovoort. Silicaatglas verwijst naar het glas waarvan het basisbestanddeel SiO 2 is, dat vele variëteiten en brede toepassingen kent. Meestal wordt het glas, afhankelijk van het verschillende gehalte aan SiO 2 en alkalimetaal- en aardalkalimetaaloxiden, onderverdeeld in: ① Kwartsglas. Het SiO2-gehalte is groter dan 99,5%, lage thermische uitzettingscoëfficiënt, hoge temperatuurbestendigheid, goede chemische stabiliteit, transmissie van ultraviolet licht en infrarood licht, hoge smelttemperatuur, hoge viscositeit en moeilijk vormen. Het wordt meestal gebruikt in halfgeleiders, elektrische lichtbronnen, optische communicatie, lasers en andere technologieën en optische instrumenten. ②Hoog silicaglas. Het gehalte aan SiO 2 bedraagt ongeveer 96% en de eigenschappen zijn vergelijkbaar met die van kwartsglas. ③ Natronkalkglas. Het bevat voornamelijk SiO 2 en bevat daarnaast 15% Na 2 O en 16% CaO. Het is goedkoop, gemakkelijk te vormen, geschikt voor productie op grote schaal en de productie ervan is goed voor 90% van het praktische glas. Het kan glazen potten, vlak glas, keukengerei, gloeilampen, enz. produceren. ④ Loodsilicaatglas. De belangrijkste componenten zijn SiO 2 en PbO, die de hoogste brekingsindex en hoge volumeweerstand hebben, en een goede bevochtigbaarheid met metalen hebben. Ze kunnen worden gebruikt voor het maken van lampen, vacuümbuisstelen, kristallijn glaswerk, optisch glas van flint, enz. Loodglas dat een grote hoeveelheid PbO bevat, kan röntgenstralen en γ-stralen blokkeren. ⑤ Aluminiumsilicaatglas. Met SiO 2 en Al 2 O 3 als hoofdbestanddelen heeft het een hoge verwekingstemperatuur en wordt het gebruikt voor de productie van ontladingslampen, hogetemperatuurglasthermometers, chemische verbrandingsbuizen en glasvezels. ⑥Borosilicaatglas. Met SiO 2 en B 2 O 3 als hoofdbestanddelen heeft het een goede hittebestendigheid en chemische stabiliteit. Het wordt gebruikt voor het maken van kookgerei, laboratoriuminstrumenten, metaallasglas, enz. Boraatglas bestaat voornamelijk uit B 2 O 3, heeft een lage smelttemperatuur en is bestand tegen corrosie door natriumdamp. Het boraatglas dat zeldzame aardelementen bevat, heeft een hoge brekingsindex en een lage dispersie. Het is een nieuw type optisch glas. Fosfaatglas gebruikt P 2 O 5 als hoofdbestanddeel, heeft een lage brekingsindex en lage dispersie en wordt gebruikt in optische instrumenten.
Bovendien wordt glas verdeeld in gehard glas, poreus glas (dat wil zeggen schuimglas, met een poriegrootte van ongeveer 40, gebruikt voor ontzilting van zeewater, virusfiltratie, enz.) op basis van prestatiekenmerken, geleidend glas (gebruikt als elektroden en vliegtuigen voorruiten), glaskeramiek, opaalglas (gebruikt voor verlichtingsapparatuur en decoratieve voorwerpen, enz.) en hol glas (gebruikt als deur- en vensterglas), enz.
Productieproces De belangrijkste grondstoffen voor de glasproductie zijn glasvormlichamen, glasaanpassingen en glastussenproducten, en de rest zijn hulpgrondstoffen. De belangrijkste grondstoffen hebben betrekking op de oxiden die in het glas worden geïntroduceerd om het netwerk te vormen, tussenliggende oxiden en oxiden buiten het netwerk; hulpgrondstoffen omvatten klaringsmiddelen, vloeimiddelen, opacifiers, kleurstoffen, ontkleuringsmiddelen, oxidatiemiddelen en reductiemiddelen.
Het glasproductieproces omvat voornamelijk: ①Voorverwerking van grondstoffen. De klonterige grondstoffen worden verpletterd, de natte grondstoffen worden gedroogd en de ijzerhoudende grondstoffen worden verwerkt voor ijzerverwijdering om de kwaliteit van het glas te garanderen. ② Voorbereiding van batchmaterialen. ③Smelten. Het glasbatchmateriaal wordt in een tankoven of een smeltkroesoven op hoge temperatuur verwarmd om een uniform, bellenvrij vloeibaar glas te vormen dat aan de vormvereisten voldoet. ④Vormen. Verwerk vloeibaar glas tot producten met de gewenste vorm, zoals vlakke borden, diverse gebruiksvoorwerpen, enz. ⑤ Warmtebehandeling. Door uitgloeien, afschrikken en andere processen kan de interne spanning, fasescheiding of kristallisatie van het glas worden geëlimineerd of gegenereerd, en kan de structurele toestand van het glas worden veranderd.
Posttijd: 03 juni 2019